Τι μου έμαθε η ζωή: Επίπεδα εκμάθησης

Γηράσκω αεί διδασκόμενος!
Όλοι το έχουμε ακούσει, το έχουμε διαβάσει, το έχουμε διδαχτεί.
Πόσο όμως ισχύει για τον καθένα από εμάς?
Μαθαίνουμε όλοι μέ τον ίδιο τρόπο?
Μαθαίνouμε όλοι γενικώς?
Όχι βεβαια, δεν είμαστε όλοι ίδιοι, δεν μαθαίναμε όλοι με τον ίδιο τρόπο, και μερικοί δεν μαθαίνουμε καθόλου!
Γίνεται? Και όμως γίνεται!
Κάθησα και ξεχώρισα τα διάφορα γνωστικά επίπεδα. Τα βρήκα 4+1.
Έχουμε και λέμε:
Επίπεδο 3: Εκεί ανήκουν όλοι αυτοί πού ενδιαφέρονται για κάτι και το ψάχνουν. Ρωτάνε, διαβάζουν, συζητάνε, σκέπτονται και καταλήγουν να μαθαίνουν αυτό ή γι' αυτό πού τούς ενδιαφέρει. Μέ δική τους πρωτοβουλία .
Επίπεδο 2: Εκεί ανήκουν όλοι αυτοί πού όταν κάποιος τους λέει για κάτι πού τούς ενδιαφέρει, αφιερώνουν χρόνο και προσπάθεια για να καταλάβουν και εν τέλει να μάθουν.
Επίπεδο 1: Εκεί ανήκουν όλοι αυτοί πού μαθαίνουν αφού πάθουν πρώτα! Πονάει λίγο αλλά ακόμα και αυτός είναι ένας τρόπος να μάθει κανείς! As μην ξεχνάμε ότι σαν μικρά παιδιά, λίγο - πολύ, κάπως έτσι μάθαμε όλοι. Γιατί να το κάνει αυτό κανείς ως μεγάλος είναι ένα μυστήριο. Συνεχίζει όμως να δουλεύει.
Επίπεδο 0: Εκεί ανήκουν όλοι αυτοί πού δεν μαθαίνουν ποτέ! Ναί, υπάρχουν και αυτοί που δεν μαθαίνουν με τίποτα!!! Δυστυχώς δεν ξέρω τι μπορεί να κάνει κανείς για να τους βοηθήσει. Χρειάζεται πολύ υπομονή και πολύ προσπάθεια. Και επίσης προσοχή: "παίζει" να το κάνει κάποιος επίτηδες, ώστε να τρέχουν αλλοι γι' αυτόν!
Επίπεδο -1: Καί όμως, μπορεί κάποιος να πέσει ακόμη και κάτω από το μηδέν! Εκεί ανήκουν όλοι αυτοί πού όχι μόνο δεν μαθαίνουν, κάνουν ό,τι μπορούν να επιβάλουν την άποψη και μη γνώση τους στους άλλους. Κακία? Βλακεία? Τεμπελιά? Επιλογή? Δεν γνωρίζω. Αυτό που σίγουρα γνωρίζω όμως ότι όλοι πρέπει να τους βοηθήσουμε ή τουλάχιστον να τους απομονώσουμε!

Εσείς σε ποιό επίπεδο τοποθετείται τον εαυτό σας?

Η Υποψηφιότητα μου για Δημοτικός Σύμβουλος στην Ηλιούπολη

Ηλεκτρολόγος Μηχανικός με ειδίκευση στους υπολογιστές και τις τηλεπικοινωνίες, εργάζομαι σε Ελληνική εταιρεία που εξάγει υψηλή τεχνολογία σε όλο τον κόσμο. Ζω διαρκώς στην Ηλιούπολη και δεν θα έφευγα ποτέ. Πόσο μάλλον τώρα, που μαζί με τον Τάσο Ευσταθίου, μπορώ να έχω την δυνατότητα να κάνω την ζωή μου και την ζωή όλων μας ακόμα καλύτερη!

Τάσος Ευσταθίου

Σκέφτηκα ότι, αντί απλώς να κοιτάω και να γκρινιάζω για τα κακώς κείμενα, να κάνω κάτι για να διορθωθούν όλα αυτά που μας ταλαιπωρούν όλους. Οι πολλαπλές μου εμπειρίες από χώρες όπου οι πόλεις και οι πολίτες συνεργάζονται αρμονικά έχοντας δώσει λύσεις σε προβλήματα που στην Ελλάδα μας ταλαιπωρούν ακόμα, μου επιτρέπουν να είμαι αισιόδοξος ότι οι λύσεις είναι κοντά και θα δουλέψω για την εφαρμογή τους. 

Πώς Ψηφίζουμε

Το 2019 έφτασε. Το δίλημμα αν θα γίνουν εκλογές φέτος, δεν ειναι πλέον δίλημμα. 
Οι εκλογές θα γίνουν φέτος. Αν δεν γίνουν, κάτι πολύ κακό θα έχει συμβεί στην χώρα. 
Όχι ότι αν γίνουν δεν μπορεί και πάλι να συμβεί κάτι πολύ κακό!
Για την περίπτωση που δεν θα γίνουν γιατί θα έχει συμβεί κάτι πολύ κακό, ο υπαίτιος θα ειναι η κυβέρνηση. Ποιά κυβέρνηση? Μα αυτή που εμείς ψηφίζουμε από τις εκλογές του 2015 και εντεύθεν.
Για την περίπτωση που θα γίνουν και θα έχει και πάλι συμβεί κάτι πολύ κακό θα φταίμε καθαρά εμείς. Εμείς με την επιλογή μας.

Οι πολίτες κάθε χώρας ειναι υπεύθυνοι για αυτό που τους συμβαίνει. Γιατί αυτό που τους συμβαίνει εξαρτάται από το πόσο υπεύθυνα φέρονται την στιγμή των εκλογών. Τόσο απλό είναι.

Ποια ειναι όμως τα κριτήρια με τα οποία ψηφίζουμε? Είναι μόνο ένα, ναι μόνο ένα: Το προσωπικό μας συμφέρον!!!
Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας. Αυτό είναι.

Και όμως, ακόμα και έτσι, η πιθανότητα να μας συμβεί κάτι καλό ειναι μεγάλη. Γιατί?

Υπάρχουν δυο κατηγορίες ψηφοφόρων. 
Αυτοί που κοιτάνε αποκλειστικά το ατομικό τους συμφέρον και περιμένουν άμεσα οφέλη.  Δεν ενδιαφέρονται για οφέλη που δεν τους αγγίζουν, πχ το περιβάλλον, η εξωτερική πολιτική, η παιδεία, η θρησκεία, η αξιοκρατία, η πρόοδος, ούτε καν τι θα γίνουν τα παιδιά τους. Η άμεση απόκτηση πλούτου, προνομίων, "καλής" ζωής, για τον εαυτό τους, δεν αφήνει πολύ χώρο να σκεφτούν τους άλλους δίπλα τους ή και τους επόμενους και αυτό έχει επιπτώσεις και στο μέλλον των παιδιών τους. Τα οποία βέβαια "διδάσκονται", να συνεχίσουν και αυτά στον ίδιο δρόμο. Φαύλος κύκλος και συνεχής κατρακύλα δηλαδή. Και καποια στιγμή θα γίνει μπούμερανγκ ακόμα και για τους ίδιους!

Στον αντίποδα βρίσκονται αυτοί που έχουν πειστεί, ότι ακόμα και το προσωπικό τους συμφέρον περνάει μέσα από το κοινό καλό. Πιστεύουν στην εργασία, την αξιοκρατία, τις αρχές, τον σεβασμό, την ομαδική δουλειά, τον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, την παιδεία, το περιβάλλον και εν τέλει την κοινή πρόοδο. Αντί να προσπαθούν να πάρουν ένα κομμάτι από μια όλο και μικρότερη πίτα, προσπαθούν να την μεγαλώσουν ώστε να φτάσει για όλους. Και φυσικά και για τα παιδιά τους, τα οποία διδάσκονται να κάνουν το ίδιο. Και αυτό ειναι η πρόοδος. Όταν μια γενεά, κτίζει τις συνθήκες και προετοιμάζει το έδαφος για την επόμενη και ακόμα μακρύτερα.

Με τις εκλογές του 2019 λοιπόν, αν γίνουν φυσικά, ήρθε η ώρα να αποφασίσει ο καθένας μας σε ποια κατηγορία θέλει να ανήκει. Θέλει να βλέπει μακριά μπροστά ή θέλει να "βολευτεί" αυτός και "άσε τους άλλους να παιδεύονται"? Και αφού αποφασίσει για τον εαυτό του ας κοιτάξει ποιοι ειναι οι πολιτικοί και ποιά είναι η πολιτική που θα τους φέρει κοντά στον στόχο τους.

Και πως θα το κάνει αυτό? Με σοβαρή και προσεκτική ανάλυση των γεγονότων, με προσεκτικό αυτί και βλέμμα που διαβάζει ανάμεσα από τις γραμμές και το λόγια των πολιτικών, με αποφυγή των εύκολων και λαϊκίστικων υποσχέσεων, με σεβασμό της γνώμης των άλλων, με εποικοδομητική  συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων, χωρίς φανατισμούς και οπαδισμούς, με απλά λόγια με βαθιά σύνεση και διάθεση για το καλύτερο.

Διαλέξατε? Εγώ ναι και το καταθέτω: Ανήκω στην κατηγορία που θέλει να βλέπει την κοινή πρόοδο. 

Οι χώρα έχει δυνατότητες και οι Έλληνες το ίδιο. 
Και είναι σίγουρο ότι θα κερδίσουμε όλοι αν δουλέψουμε μαζί.

Ελληνική Οικονομία: Το τρύπιο μπαλόνι

Προσπαθώ εδώ και πολύ καιρό να καταλάβω πως λειτουργεί η Ελληνική  οικονομία.
Ακούω αναλύσεις, διαβάζω σενάρια, προτάσεις διάφορες και αδιάφορες πετάνε δεξιά και αριστερά, αλλά δεν βρήκα πουθενά κάτι που να το εξηγεί με απλό και κατανοητό τρόπο.

Και γιατί πρέπει να είναι απλός και κατανοητός? Γιατί απλά πρέπει να το καταλάβουν ΟΛΟΙ. Αν δεν το καταλάβουν, δεν θα αποφασίσουν πότε σωστά ποιος το εφαρμόζει καλύτερα. Και εν τέλει θα ψηφίσουν λάθος.

Οι διάφοροι αναλυτές και οι αδιάφοροι πολιτικοί (που δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό δεν ξέρουν ούτε οι ίδιοι), δεν προσπαθούν αλλά σίγουρα δεν καταφέρνουν να πουν τα πράγματα με μια σειρά, αργά, μεθοδικά, ήρεμα και απλά ώστε να γίνουν βίωμα, τρόπος σκέψης και δεδομένο για λήψη -σοβαρής- απόφασης.

Και όμως είναι απλό: Η Ελληνική Οικονομία είναι σας ένα τρύπιο μπαλόνι. Η ποσότητα του αέρα που περιέχει το κρατάει περισσότερο ή λιγότερο φουσκωμένο. Είναι αυτό που λέμε ΑΕΠ. Όσο πιο πολύ αέρα έχει τόσο υπάρχει χρήμα που κυκλοφορεί  εσωτερικά και κινεί την αγορά. Και αυτό επιζητά ο κόσμος. Μια αγορά που κινείται και του παρέχει τα αγαθά και τις υπηρεσίες που επιθυμεί για  να ζει καλύτερα.

Έλα όμως που το μπαλόνι είναι τρύπιο! Η χώρα έχει ανάγκη από προϊόντα και υπηρεσίες που δεν παράγει και πρέπει να εισάγει. Και από την τρύπα φεύγουν τα χρήματα που απαιτούνται για τις εισαγωγές.
Και πως κρατάς φουσκωμένο ένα μπαλόνι που χάνει?
Θεωρώ ότι το σενάριο "δεν το κρατάς" δεν το θέλει κανείς έξυπνος άνθρωπος, είναι η απόλυτη καταστροφή!
Έτσι λοιπόν υπάρχει μόνο 1½  τρόπος.

Ας αρχίσω από το ½: Να πάψει να χάνει. Να κλείσει η τρύπα δηλαδή. Θα μπορούσε να συμμετάσχει αλλά δεν μπορεί να είναι επ' ουδενί η λύση. Μηδέν εισαγωγές? Είναι αδύνατο! Πάντα θα έχουμε ανάγκη από εισαγόμενα προϊόντα, πχ πετρέλαιο και άλλες πρώτες ύλες ή προϊόντα.
Αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Αν μπορούσαμε να κλείσουμε την τρύπα, το μπαλόνι θα έμενε πάντα το ίδιο φουσκωμένο, καμιά πρόοδος, καμιά βελτίωση της ζωής μας, μια "σταθερή" κατάσταση, ή μάλλον ένα τέλμα!

Έτσι λοιπόν αναπόφευκτα πρέπει να πάμε στην λύση 1:
Δηλαδή να βάλουμε τα δυνατά μας να το φουσκώσουμε! Να παράγουμε, να εξάγουμε, να δημιουργήσουμε νέο χρήμα. Και αυτό έχει διπλό αποτέλεσμα. Όσο παράγουμε, τόσο λιγότερη ανάγκη έχουμε να εισάγουμε! Κλείνουμε και την τρύπα ταυτόχρονα. Με έναν κόπο.
Να το πω και αλλιώς. Πρέπει να δουλέψουμε. Πρέπει να πάψουμε να περιμένουμε από τους άλλους.

Ιδέες έχουμε, δυνατότητες έχουμε, ζούμε σε μια υπέροχη χώρα, ο καιρός μας βοηθάει, έχουμε ιστορία που μας διδάσκει, έχουμε ότι όλοι οι άλλοι ζηλεύουν!

Ας γίνει το 2018 η χρονιά της στροφής. Της στροφής στην θετική σκέψη, την θετική δράση, την θετική διάθεση, την επιτυχία. Καλή Χρονιά!

Το 2018 θα πάει καλύτερα(?)

Δεν νομίζω!
Οι οιωνοί ΔΕΝ είναι καλοί.
Η κυβέρνηση δεν τα πάει καλά.
Εμείς δεν αντιδρούμε.
Οι ξένοι βαρέθηκαν να ασχολούνται μαζί μας.
Οι επενδυτές... λάκισαν.
Όσοι μπορούσαν ... την κοπάνησαν.
Όσοι ιδιώτες προσπάθησαν κουράστηκαν.
Ο Από Μηχανής Θεός μετακόμισε και αυτός.
Άλλωστε οι σημερινοί Έλληνες δεν μοιάζουν σε τίποτα με τους Αρχαίους Έλληνες που μας έφεραν στην κορυφή του κόσμου.
Πάντως ελπίζω. Και προσπαθώ. 
Μπορεί ο Από Μηχανής Θεός να μετακόμισε, αλλά εγώ πιστεύω στο "Συν Αθηνά και χείρα κίνει"!!!
Εσείς?

Γιατί πήγε στραβά το 2017?

Μα τι ερώτηση είναι αυτή?
Υπάρχει κανείς που δεν το ξέρει?
Άσχετα αν δεν θέλει να το παραδεχτεί!!!
Γιατί δεν θέλουμε !!!
Όχι δεν μπορούμε, δεν θέλουμε.
Είμαστε ο λαός της ελάχιστης προσπάθειας.


Και αν δεν αλλάξουμε, ΔΕΝ θα φτιάξουμε. Ποτέ όμως!!!

Γιατί το 2016 θα είναι λίγο καλύτερο

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ σε όλους! Όσο καλύτερη γίνεται δηλαδή, σίγουρα θα είναι –λίγο όμως- καλύτερη από το 2015. Και δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί. Θα έχουμε εκλογές!!!

Για τον ένα η τον άλλο λόγο, το 2015 μας έκανε να πιστέψουμε ότι οι εκλογές λύνουν όλα τα προβλήματα, δυναμώνουν την χώρα, κάνουν τους «κακούς» να τρέμουν! Η θεραπεία για κάθε νόσον και κάθε … επιθυμίαν!

Ο λαός έχει κουραστεί, η κυβέρνηση δεν μπορεί, η αντιπολίτευση δεν χρειάζεται. Ο λαός θα αντισταθεί, θα ξαναμιλήσει, θα οδηγήσει τα πράγματα σε εκλογές. Είπαμε το γιατί, γιατί η εκλογές «δίνουν λύσεις».

Και οι ξένοι, τι θα κάνουν οι ξένοι? Χαρούλες! Φυσικά και θα κάνουν χαρούλες. Τα μέτρα θα έχουν ψηφιστεί και αυτοί που δεν τα πιστεύουν και μάλλον δεν θα εφαρμόσουν ποτέ θα έχουν φύγει. Θα έρθουν αυτοί που σίγουρα θα τα εφαρμόσουν και είναι σίγουροι ότι θέλουμε να ανήκουμε στην Ευρώπη. Και δεν θα έχουν πάρει και το βάρος της ψήφισης των μέτρων.

Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος. Όλα είναι μια καλο-λαδωμένη μηχανή, που και που ρετάρει αλλά πάντα επιστέφει στον παλιό γνωστό ρυθμό και κύκλο της. Το κύκλο του «Otto». Έλα όμως που Otto στα Ιταλικά σημαίνει οκτώ, οκτώ χρόνια λιτότητας!

Δυστυχώς για όλους εμάς, η ανάπτυξη θα αργήσει και άλλο. Πόσο? Το είπα πριν αλλά θα τα πούμε καλύτερα στο τέλος του 2016. Έως τότε Καλή Χρονιά και μην ξεχνάτε ένα πράγμα. Τα πράγματα δεν πάνε μόνα τους. Τα πάμε εμείς. Και μόνο τότε, το 2016 και κάθε επόμενη χρονιά, θα είναι λίγο καλύτερη!

Γιατί δεν θα ψηφίσω Τσίπρα Νο 3

Τι μπορεί να πει κανείς. Πέρασε τόσος καιρός, τόσες διαδικασίες, τόσα πολιτικά και όχι μόνο γεγονότα, τόσα πρόσωπα και πάλι δεν άλλαξε τίποτα!

Διαβάζω αυτά που έγραψα τις προηγούμενες φορές (δείτε παρακάτω), και δυστυχώς ισχύουν ακόμα! Μου στερούν ακόμα και την ευκαιρία να γράψω κάτι καινούργιο. Θα μπορούσα να προσθέσω πολλά. Έχει όμως νόημα? Εδώ δεν έγιναν τα στοιχειώδη. Ο κ. Τσίπρας δεν ήξερε και δεν έμαθε. Έκανε λάθη και δεν διδάχτηκε από αυτά. Του είπαν το σωστό και δεν το άκουσε. Ακόμα και το δικό του «ΟΧΙ» του περίφημου δημοψηφίσματος το μετέτρεψε σε «ΝΑΙ». Πως λοιπόν μπορείς να τον εμπιστευτείς?

Εγώ ΔΕΝ μπορώ. Έχω μάθει ότι για να πετύχεις κάτι πρέπει να έχεις στόχους απλούς, κατανοητούς, μετρήσιμους, ρεαλιστικούς και στην σωστή στιγμή. Κατάλαβε κανείς ποιος είναι ο στόχος του? Τι θα κάνει πχ με τον ιδιωτικό τομέα? Από πού θα βρει χρήματα το Δημόσιο? Θα δανείζεται για πάντα? Θα κρατικοποιήσει οτιδήποτε παράγει σε αυτή την χώρα? Τι θα κάνει με την Κύπρο? Με τα Σκόπια? Με το χάλια της εκπαίδευσης? Με τον πολιτισμό? Με … Με…. Με… Η λίστα είναι μεγάλη. Αλλά ακόμα και στην οικονομία που επί μήνες κλωθογυρίζει η κατ’ αυτόν διαπραγματεύεται, ΔΕΝ λέει πως και πότε θα κάνει αυτά που υπέγραψε. Ξέρετε γιατί? Γιατί ΔΕΝ μπορεί και δεν μπορεί γιατί ΔΕΝ θέλει!!!

Στην πραγματικότητα μόνο ένα πράγμα ξέρει*, μπορεί και θέλει να κάνει. Αντιπολίτευση.

Εγώ θα τον βοηθήσω να το πετύχει. Εσείς?

____________________________________________________
*ΔΕΝ είμαι σίγουρος οτι ξέρει. Η αντιπολίτευση του όχι σε όλα που έχουμε δεί στο παρελθόν δέν έχει τίποτα το παραγωγικό και χρήσιμο!

Γιατί το 2015 ΔΕΝ θα είναι καλύτερο!

Μα θέλει και ρώτημα? Κάναμε το λάθος, κάναμε εκλογές. Αυτό θα έφτανε από μόνο του αλλά δυστυχώς θα έχει συνέχεια. Τις εκλογές τις κέρδισε ένα «αριστερό» «κόμμα». Ναι, και το «αριστερό» και το «κόμμα» πρέπει να είναι σε εισαγωγικά.

Γιατί ΔΕΝ θα ψηφίσω Τσίπρα 2

Περίμενα έναν ολόκληρο χρόνο! Ήθελα να δω αν θα αλλάξει κάτι. Ήλπιζα να μπορέσω να του δώσω ακόμα μια ευκαιρία.
Η χώρα χρειάζεται αλλαγές. Περίμενα κάτι νέο. Δυστυχώς οι ελπίδες μου δεν διαψεύστηκαν  απλώς. Επιβεβαιώθηκα για αυτά που έλεγα. Και όχι μόνο αυτό. Έγιναν ακόμα χειρότερα!
Είμαστε 2 μέρες πριν τις εκλογές. Ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται. Και ακόμα δεν ξέρουμε τις θέσεις του. Δεν ξέρουμε τι θέλει και τι μπορεί να κάνει. Και το χειρότερο? Δεν ξέρουν ούτε οι ίδιοι!!